Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.
Her seven sevilenin boy aynasıdır. Sevmek sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Yazarın dilini sevmesi yeter. Şairin dilini sevmesi yetmez, ona saygılı olmalıdır ve de tutkun.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.
Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir. Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir. Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır. Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.
Öğüt zamanında taze yenmemiş bir ekmeği başkasına bayat yedirme denemesidir.
Tek kişilik miydi ki bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.
Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geliyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırlamam gerekiyor.
Bekle dedi, bekle dedi gitti ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.
Tam önüne bakan başını vurur. Tam havaya bakan ayağını.
Ne zaman imkansızı seversen, işte o zaman gerçek seversin.
Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem. Beni seni beklerken ölmem ki. Beklersem.
Sana gitme demeyeceğim, gene de sen bilirsin, yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim ama incinirsin.
Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam bitirmek değil de, Sana hep yeniden başlamak isterim.
Yaşamak için bırakılmış bir yön baktım, yoktu: Ben direnmek için elimden gelin yaptım.
Yanına kadar koştuktan sonra, Bir adım daha atamayacaksan eğer; Oraya kadar sakın koşma. Sana değil, bekleyene yazık olur.
Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; O hayat her şeye bedeldir.
Aşk adında ne bir kadın gördüm ne de bir erkek. Bu korku neden?
