Yürek umutlara gebe olduğundan beri, dostluklar ayrılıklara yenik düşmedi.. Gönlümüz darağacındayken bile, küsüp dostlarımızı sevmeyi unutmadık biz..!
Dostluk günah olmayacak kadar masum, köle olmayacak kadar özgür, umulmayacak kadar yakın, unutulmayacak kadar derin, tek başına yaşanmayacak kadar zordur...
Candan ümidi kesebiliriz belki ama can dostlarıyla irtibatı kesmek güçtür. Mevlam yürek yollarımıza mesafe koymasın.
Yalnızca bizim gibi insanlar, yaşama ve çalışmaya aşık olan, olduğu gibi görünen göründüğü gibi olan ve doğruluk tek amacı olan insanlar... İşte bizim gibi insanlar bize kalmış tek bir şans bile olsa dostlarını terk etmezler...
Bizim ömrümüzde hayallerimiz vardı ırmaklarında sandallarımızı yüzdürdüğümüz... Bizim ömrümüzde dostlarımız vardı bir gün görmediğimizde üzüldüğümüz...
Uykudan uyanınca insanı uyandığına pişman eden, geri dönmek isteyip de dönemeyince çaresizlikten delirten, insanın hayatta sadece bir defa görebileceği harika bir rüyasın...
Ben elindeki değeri kaybedince bilenlerden değil, değer verdiği için kaybedenlerdenim.
Gönüller birdir dünyalar ayrı olsa da. Arkadaşlıklar, sevgiler, aşklar yalan olsa da umrumda değil dünya yansa da biz dostu unutmayız dost uzakta olsa da.
Hayat; yaşamayı, mutluluk; gülümsemeyi, sevgi; hak etmeyi, vefa; hatırlamayı, dostluk; paylaşmayı bilen için vardır...
Denizler büyüktür üzerinde durulmaz, dostluklar kutsaldır asla unutulmaz...
Dost diye yürek saldım gurbet ele, elleri boş gözü yaşlı döndü geriye… Dedi dostluk ölmüş yarenlik unutulmuş... Dedim ya şu karşıki dağlar, onlar dost değil mi... Dedi heyhat susamışsın seraptır onlar... O an siliniverdi dost diye sırt verdiğim o dağlar...
