Dost diye yürek saldım gurbet ele, elleri boş gözü yaşlı döndü geriye… Dedi dostluk ölmüş yarenlik unutulmuş... Dedim ya şu karşıki dağlar, onlar dost değil mi... Dedi heyhat susamışsın seraptır onlar... O an siliniverdi dost diye sırt verdiğim o dağlar...