Cevap veriyorum zamanla her şey geçer diyen akıllılara; geçen tek şey zamandır anlayan, anlatsın anlamayanlara.
Acı çektikçe insan olgunlaşırmış. Yalan be! İlk önce kalbin kırlır, sonra çürümeye başlarsın.
Uğraşamam dünümle ve dünümdekilerle. Ben yarına bakarım yanımdakilerle.
Pişman değilim, kırgınım biraz ama üzülmüyorum. Çünkü gittiğinde yeni bir şey öğrendim: artık her seviyorum diyene inanmıyorum.
Doğru yerde yanlış kişi olmadık ama yine de sevilmedik. Anladım ki; yanlış yerde, doğru kişi olduğumuz için terk edildik.
Kim istemez ki mutlu olmayı? Ama mutsuzluğa da var mısın?
İki şey: aşk ve şiir mutsuzlukla beslenir biri biri ona dönüşür.
Yarından bir şeyler beklemekle geçiyor ömrümüz.
Hayatımda ilk kez birisi bana kendine çok dikkat et dedi sadece. Anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde.
Bazen diyorum ki; ne olacak söyle gitsin. Sonra diyorum; söyleyince ne olacak, sus bitsin.
Bazen öyle yorar ki aşk insanı, bıktırır hayattan ve kapayınca gözlerini bir daha açmak istemez insan.
Çok günah işledim, korkuyorum. Ayaklar altına al beni anne! Cennete gitmek istiyorum.
