Benim hayatımı zehir ettin insafsız. Yaşamaktan soğudum insanlardan kaçmaya başladım güvenemiyorum kimseye herkes senin gibi gözümde lanet olsun senin sevgine karakterine.
Mutlu olmak istiyorsan, iki kelimenin hayatına demir atmasına izin ver. İlki banane, ikincisi ise sanane.
Bu sözlerim aşk sevgi üstüne mutlu sözcükler değil. Bu sözlerim sana aşkın ve sevginin nefret dilinden, hayatın benimkinden beter olsun aşkı kalbin tatmasın sevgiyi duyguların yaşamasın. Kalbin hayat için değil ölmek için atsın.
Senin için umutlar besledim senden çok mu şey istedim? Senin için gelecekler için dua istedim seni sevmek için Allah’ımdan seni istedim sence çok mu istedim?
Hiç kimsenin mecburi istikameti değilim, kimsede benim çıkmaz sokağım değil.
Değersiz anıların sadece değersiz insanısın, sevgisiz umutların yalancı tadısın, sevmiş gönlümün şimdi nefreti düşmanısın.
Ben hala bıraktığın yerdeyim. Sense bıraktığın yere dönemeyecek yerdesin; diptesin.
Hatırlıyor musun bana armağan ettiğin ilk şarkıyı, ‘ölünce sevemezsem seni’ ulan. Hayattayken sevmedin ki ölünce seveceksin.
Çürüdü kalbim sayende atmaz oldu hissedemiyorum bedenimde zehirledin yalan sevginle şimdi ağlıyorum seni düşündükçe.
Lanet ediyorum yalan sevgilere kalsın istemez yalancı sevgili bedenimde. Senin yüzünden içerim her gece zehirledin beni haince.
Geç oldu ama anladım yalan sevgini zehir ettin günlerimi git dönme geri lanet olsun yinede seviyorum seni.
Hayatım olmuş tarumar hiç bir güzellik mutlu etmiyor inan. Sevgini arıyorum sokaklarda bulamıyorum aşkın rüzgarını.
Kaybedecek hiçbir şeyim yok deme. Öyle bir an gelir ki, bir bakmışsın tüm güzelliklerini birer birer yitirmişsin. Ne aynadakine ben diyebilir, ne de karşındakilere o dedirtirsin. Ve o zaman bil ki en başta ‘kendini’ kaybetmişsin.
Uzatma bana ellerini çek gözlerimden gözlerini istemiyorum seni sevgini. Zehirledin beni mahvettin gençliğimi şerefsiz seni.
Geç mi başladık erken mi yaşadık bilmiyorum ama sevgin zehirledi beni yaşamak istemiyorum.
