Benimle ömür geçer mi ki dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.
Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Harcayacaksın!
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
İnsanı bedenen ameliyat etmek için bayıltmak gerekir, ruhen ameliyat etmek içinse ayıltmak.
Bir seni görsün istiyorsan gözüm, bir beni görmeli gözün.
Güzel bir kafe keşfettiğinde, güzel bir film seyrettiğinde, güzel bir şarkı dinlediğinde eksik kaldıklarını hissettin mi paylaşamadığın için onunla.
Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.
Her seven sevilenin boy aynasıdır. Sevmek sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Yazarın dilini sevmesi yeter. Şairin dilini sevmesi yetmez, ona saygılı olmalıdır ve de tutkun.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.
Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir. Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir. Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır. Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.
Öğüt zamanında taze yenmemiş bir ekmeği başkasına bayat yedirme denemesidir.
Tek kişilik miydi ki bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.
Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geliyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırlamam gerekiyor.
Bekle dedi, bekle dedi gitti ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.
Tam önüne bakan başını vurur. Tam havaya bakan ayağını.
Ne zaman imkansızı seversen, işte o zaman gerçek seversin.
Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem. Beni seni beklerken ölmem ki. Beklersem.