Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam aşkımın küçüklüğüne değil, çaresizliğimin büyüklüğüne inan.
Ölmek dünyada unutulup gitmekmiş, ölmek bir kefen giymekmiş, ölmek o soğuk o korkunç ve o kara toprağa girmekmiş yok be aşkım asıl ölmek sensizlikmiş
Seni o kadar çok sevdim ki damarlarımda kandın seni okadar çok benimsedimki ihanetin tabutumda bir dua oldu sessizce.
İlişkimize bir süre ara verelim cümlesinin tercümesi, senden iyisini bulursam ne ala, bulamazsam sana geri dönerimdir.
Sevgilim beni bu aşkta satma. Şayet satacaksan pahalıya sat ki; bir daha ucuz insanlarda ucuz sevdalar yaşamayayım.
Sırf sana ihanettir diye, kendimi bile sevmiyorum seni sevdim seveli.
Sesini duysam da her an yüzünü görmek değil özlediğimi bil her an hiçbir şey yüzünü görmek gibi değil.
Kim bilir benden sonra kaç kişiye ömrüm deyip beni her solukta öldürecek.
Sen sigara dumanın altında yana yana en sonunda kül oldun, sen kibritin hiç yanmayan ucundan birinin hayatından geçmiş oldun.
Yarım kalan hikâyeydik demiştin. Biz daha kitap olamadık ama çok sattı ihanetin.
Hep kalanlara gidenleri kattım bir gün yerine geçemediler o kalanlara gidenleri kattım yine bir tane sen edemediler.
Bir umuttu yalnızlık bir şeyleri paylaşamamaktı belki, gözler dalıp giderken, yaralı bir serçeye ağlayan bir buluttu belki de, bu belki belkilerle dolu bir hayattı.
Bir güzel şenlik yeriydik seninle biz, yalanlar söyledin aşkımıza ve dağıldık. Gecenin bitişi gibi.
Kendi yolumda gidiyorum artık sevgiliden dosttan uzak yarınlarıma koşuyorum kendimle ihanetten aldatılmaktan uzak yarınlarıma gidiyorum kendimle.
Yağan yağmurlarda ismini yazdım buğulu camlara göz bebeklerimde hayalini izledim sessizce ve aklımdan gitmedi ihanetinin bedeli sensiz gecelerimde lanetim sana.
İhanet bu adı saklı aşıkların sözlerinde, yalnız kalınca anlarsın ihanetin saatlerini.
Ben sensizdim. Akşamın yaklaştığı saatlerde kahrolursun görme ağladığımı başlayan düşü şafakla birlikte dağıtır ansızın her gün batımı.
Ömrümden yıllar geçse de aşkların en güzelini şu garip hayatımda hissetsemde senin ihanetin kalbime kazınmış bir kere sevemez bu yürek kimseyi bile bile.
Seni sordum sokak lambalarına; bekleme boşa gelmez dediler boynumu büküp de baktım onlara, halime bakıp zavallı dediler.
Aslında onu değil onun bizde yarattığı güven duygusunu severiz. Ve asıl içimizi acıtan, onun gidişi değil o güveninin yitişidir.
