Kelebeklerin ömrü bir gün. Sana hayatımın sorusunu sorarken kelebekler uçurmak istemiştim. Şimdi kargaları uçuracağım yadırgama sakın. 400 yüz yıl yaşayabiliyorlarmış çünkü. Benimle evlenip katlanabilir misin bana çok uzun yıllar?
Bir resim çerçevesi istiyorum, altın, gümüş filan olmasa da etrafı. Biliyorum ki dünyanın en kıymetlisi en paha biçilemezi dolduracak içini. İster el ele, ister sarmaş dolaş bana yaşamımın en güzel anını en güzel pozunu verir misin benimle bir çerçeve içine girer misin aşkım?
Ortak bir hafıza, ortak bir geçmiş ve hayatımdaki diğer her tüm güzelliklerin ortağı olmak için, benim diğer yarım olmak için benimle evlenir misin?
Bulutların maviliğini ellerine, yıldızların parlaklığını gözlerine, sevgilerin en yücesini kalbine usulca bırakıyorum kabul eder misin?
Aşk bir mucizeyse eğer senden daha büyük bir mucize düşünemiyorum. Ben ömrümün geri kalanını hayatımın en büyük mucizesiyle geçirmek istiyorum. Benimle evlenir misin?
Yokluğun yağmura yazı yazmak kadar zor. Varlığın yaşam kadar kutsal. Sen nefes kadar önemli, canım kadar değerlisin benimle evlenir misin?
Çoğu zaman uykuya dalmak istemiyorum, sana aşık olmanın gerçekliği rüyalarımdan çok daha harika. Bu rüya sonsuza dek sürsün diye, benimle sonsuz bir uykuya dalmaya ne dersin?
Sen hayatıma girdikten sonra yazmaya başladığım hikâyenin en heyecanlı yerine geldi sıra. Ortak hikâyemize, ortak bir isimle devam etmek için benimle evlenir misin?
İster güneyden gelen karayel, ister kuzeyden gelen poyraz ol, dilersen beni tümden ıslatan sağanaklar ol, güneşinle yanıp, serinliğine bırakayım kendimi, denizinde. Umut ol bana, her şey çok güzel olacak de. Sımsıkı sar üşütmem seni de, çocuklarımız olacak bize benzeyecekler de. Evlen benimle.
Beni her gülümsetmende gökyüzüne uzanıp bir yıldız toplayabilseydim, bütün galaksi şimdi avucunun içinde olurdu. Seni çok seviyorum. Benimle evlenir misin?
Tüm hayretlerimin, hayranlıklarımın ünlem işareti oldun önce, sonra sana ait senle bana gelenleri özenle biriktirirken aralarına koyduğum virgül, senden önce senden sonra derken üç nokta, bizli anları içinde saklayan parantez ve senli cümlemde son noktam oldun. Şimdi bizli anların sonsuza dek bitmeyeceğini anlatan nokta noktalarım ol sonsuz ol istiyorum.
Senle yendim makûs talihimi. Kırdım; umutsuzluğun-mutsuzluğun, kimsesizliğin-yalnızlığın birbirine sıkıca bağlandığı zinciri. Kıymetlim tut elimi. Eşim ol. Bir ömür boyu bırakma beni.
Senin yerin başımın üstü, kalbimin odaları; ama sen misafirim değil ruhumun ortağı, bir başınalıkla savaşımın kahramanı. Yüz akım, gururum, aşkım, anlamım gel bir daha gitme bu kalbimdeki federe cumhuriyetinden, mülkiyeti artık sana ait bedenden.
Hayatı yaşamaya değer kılan, bütün mutluluklarımın sebebi. Bir ömür boyu, iyi günde, kötü günde birlikte bir hayat için benimle evlenir misin?
Seninle ağlamayı öğrendim peki seninle yaşamayı da öğrensem çok görür müsün aşkım bana? Benimle evlenir misin?
Gözlerinde ki bana bakış, gülümsemende ki iyimserlik, huylarında ki yumuşaklık, burnunda ki kararlılık, doğruda ki inatçılık ve bedeninde ki sımsıcaklık yeter bana. Öylece gel, kendince. Evlenir misin benimle?
