Ayrılığın resmini çizdim sarı odalara, yüreğimi soğuttum zemheri ayazında... Sonra uzun uzun rüzgarın gülüşünü seyrettim çaresizce... Ve gecenin en koyulaştığı yerde ölümü kucakladım masmavi yüreğimle...
An gelir insan gülerken ağlarmış, gözyaşları sel olup kalbine akarmış... Kahkaha bir maske derler bilir misin, insan sevdiğinden ayrılınca bu maskeyi takarmış...
Bak yine soldu güneş yine akşam oluyor, ömrümün kadehine sensiz bir gün daha doluyor... Sen yoksun diye inan dertliyim, kederliyim, gelmezsen kahrolurum, yıkılırım... Sevgilim seni çok seviyorum...
Yaralıyım senden ayrı kalalı, çok zoruma gidiyor başkasının olalı...