Dost sanma her zaman yüzüne güleni, gül de güzel kokar fakat sonra batar dikeni.
Bazen güldüm, bazen ağladım. Hayatı yaşanır sandım, yanıldım. Yüzüme gülenlere hep inandım. Ben herkesi kendim gibi sandım.
Hadi, tut! İyi günde, kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta, ölüm bizi ayırıncaya dek bırakma sakın ellerimi. Diyecek kimsem yok ki.
Hayat öyle bir noktaya getirir ki insanı; eskiden “hiç bitmesin” dediğin günlere, keşke hiç yaşamasaydım dersin.
Kadınlar kendini güldüren erkekten hoşlanır sözü yalandır unutma. Çünkü kadınlar; sadece hoşlandıkları erkeklere gülerler aslında.
Özlemek güzeldi seni, taki senin özlenmeyi hobi edindiğini anlayana kadar.
Evdeki bayat ekmek gibiydin, ben sana nimet deyip başımın üstünde tutarken; sen başkalarının çöplüğünde küflenmeyi tercih ettin.
Boşver be kalbim kimse anlamasa da bilmese de yorulduğunu. Yaradan bilir doğruluğunu.
Sana dair evde ne varsa her şeyi topladım. Son kez bir baktım. Bu sefer acıyı içime atamadım ve her şeyini yaktım!
Sen, seni seveni görmeyecek kadar körsen sevende seni sevmeyecek kadar onurludur.
En sevdiğim hayallerimi en büyük kabusa çevirenleri elbet en tatlı rüyalarından uyandıracağım.
Bana aşktan bahsetme sevmek kim sen kimsin! Sevmeyi bilmeyen aşk acısı ne bilsin.
Arkadaşlar hayat ne garip değil mi? Birisi arabamı hazırlayın diyebiliyorken, diğeri abi 25 kuruş eksik binebilir miyim? Diyor.
Babannem hep derdi acı iştahı acar diye harbiden de öyleymiş insan acı çektikçe daha çok istermiş.
Haklı olduğun mücadeleden korkma! Bilesin ki atın iyisine doru yiğidin iyisine deli derler.
Bir şairin gözyaşı ağlatanın felaketi olurmuş. Ağlatanın arsızca gülmesi şairin şiirinde lanet bulurmuş.
Başucumda bu imkansız sevdanın günahları dururken ben seni tertemiz sevaplarımla sevmişim.
Vasiyetimdir; ölünce mezar taşıma fosfordan hayalet casper resmi yapılsın gece görenlerin aklını almak istiyorum.
Hayatı gözyaşlarınla ödüllendireceğine; gülücüklerinle cezalandır.
Mutluluk mu? En son annem bana oyuncak bebek aldığında yaşamıştım o duyguyu.
