Öyle kaba insanlar vardır ki ayı onların yanında centilmen sayılır.
Kalp bir ev değildir ki herkes için ayrı bir odası olsun.
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması. Ne kötüdür ona an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması!
Gönüldeki gönülde olsa ne yazar, yanında olmadıktan olamadıktan sonra.
Aşırı yüz bulan ve her dediğini yaptıran aşk usandırır.
Üzülme! Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için, ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur.
Benim için yaşlı olmak, kendi yaşımdan on beş yaş daha büyük olmaktır.
Bitti dediği anda yeniden başlarmış insan. Başka yerde başka şekilde başka hayatlarla: mutsuz, tedirgin ama yeniden. Ve bitti dediğinde durduğu zannettiği her şey; yeniden yepyeni güzellikler için çarpmaya devam edermiş, yani nefes alıyorsa insan umut var demekmiş…
Birileri arkanızdan konuşuyorsa, onlardan öndesiniz demektir.
İnsan vardır fark edilmez süsünden. Kimi farksızdır koyun sürüsünden. Her gördüğün şekle kapılma, insan anlaşılmaz görüntüsünden.
Çok yalan söyleyenin, ettiği yeminde çok olur. Alfieri
Akşam ezanından sonra kopacakmış ya kıyamet, belki de o yüzden akşam ezanından önce evde ol der anneler, son bir kez daha görebilmek için.
Dost için sırtımı köprü yapmaya hazırım ben, yeter ki temiz kalpleri taşıyan ayaklar geçsin üzerimden.
Aşk birbirine bakmak değil birlikte aynı yöne bakmaktır.
Aşk bir balondur. Bazıları ömür boyu tutar elinde bazıları dakikasında verir gökyüzüne.
Evlerinizde Kuran’ı çok okuyun. Kuran okunmayan evde hayır az, şer çok olur ve ehlini sıkar.
Kimle gezdiğine, kimle arkadaşlık ettiğinize dikkat edin. Çünkü; bülbül güle, karga çöplüğe götürür.
İnsanların mutlulukları ya da mutsuzlukları, kaderin olduğu kadar da karakterlerinin eseridir.